Langer thuis wonen
Marie-Thérèse De Loor kreeg te kampen met gezondheidsproblemen. Ze belandde in het ziekenhuis en daarna in een woonzorgcentrum. Daar aarden lukte echter niet. Haar kinderen gingen op zoek naar een alternatief voor een woonzorgcentrum en kwamen bij Zuster in Huis terecht. “En daar hebben we nog geen seconde spijt van” vertellen ze. “Assistente Anna is zelfs een beetje een vriendin geworden.”
Op zoek naar alternatief voor een woonzorgcentrum
Een hard verdict
Het verdict van de artsen klonk redelijk hard. Marie-Thérèse De Loor uit Laakdal mocht van de artsen niet meer zelfstandig wonen. “We dachten aanvankelijk aan kortverblijf, maar al snel werd duidelijk dat we op zoek moesten naar een permanente oplossing. We konden terecht in een woonzorgcentrum in de buurt. De eerste dagen voelde moeder zich echt niet thuis, maar we dachten dat het wel zou beteren omdat ze altijd sociaal is geweest. Maar ze kon er maar niet aarden en toen ging een van onze broers op internet op zoek naar een alternatief voor een woonzorgcentrum. Zo kwamen we bij Zuster in Huis terecht.”
Direct een goed gevoel bij
De kinderen namen contact op met Zuster in Huis. Er kwam snel iemand voor een plaatsbezoek. “Het was een volledig vrijblijvend gesprek maar we hadden er meteen een goed gevoel bij. We stonden er direct achter.”
Zo streek Anna neer ten huize Marie-Thérèse De Loor, een 55-jarige Roemeense vrouw die een aardig woordje Frans kan praten. “Het klikte direct en sinds ik thuis ben, gaat het ook merkelijk beter met mij”, vertelt Marie-Thérèse.“Ik kan zelf een beetje Frans, dus dat is zeker ook nooit een barrière geweest.”
Taal is geen probleem
“Anna is een geweldige dame. Ze kookt, doet de afwas, doet boodschappen en houdt goed in de gaten of ik wel voldoende eet en drink. Als het weer redelijk is gaan we ook altijd een klein wandelingetje maken. Ik krijg enorm veel vriendschap van haar, al kan ze ook kordaat zijn hoor” lacht Marie-Thérèse. “Binnenkort gaat ze een maand op vakantie. We krijgen dan wel vervanging, maar ik heb ze nu al gesmeekt om terug te komen. Het is ook nooit aanpassen geweest dat er plots iemand in huis bleef slapen. Integendeel zelfs.”
Anna is sinds 2015 actief voor Zuster in Huis: “Ik werk hier zeer graag want het zijn aangename mensen. De taal is zeker geen probleem. We trekken ons plan in het Frans en ik probeer ook wat woordjes Nederlands te praten.”
Nog geen seconde spijt gehad
De familie heeft zich de stap om een assistente in huis te halen geen seconde beklaagd. “Moeder kan in haar eigen woning blijven en wij zijn als kinderen ook veel geruster. Nu durven we zelf al eens een dag of een weekend er tussenuit te gaan zonder dat we ongerust moeten zijn. Moeder heeft immers altijd een belletje bij zich en Anna altijd de ontvanger zodat ze direct verwittigd wordt als ze gevallen is of iets dergelijks. We zijn ook blij dat we dit voor onze moeder kunnen doen, want zij heeft er ook altijd voor iedereen gestaan.
We kunnen niets negatiefs zeggen. Onze huisarts zei het onlangs nog. Vroeger stond hij hier om de twee weken wel eens, maar nu is het nog maar om de paar maanden.” De familie kan het alleen maar aanraden. “Het was een sprong in het onbekende, maar we hebben geen seconde spijt gehad. Er komt uiteraard wel wat papierwerk bij kijken, maar de administratie is perfect geregeld door Zuster in Huis. Alles is ook heel overzichtelijk en zonder verrassingen. Dit is voor ons een geschenk uit de hemel geweest na een bewogen jaar.”
